قطره ای به وسعت دریا
قطره ای به وسعت دریا
این نوشته داستان مردی است که خود را قطره می دانست . مردی که درسیر آفاق و انفس خلقت خود را هیچ می پنداشت . مردی که پرورش یافته مکتب بزرگمرد دیگری است که اونیز برای خود هیچ نقشی در عالم کائنات متصور نبود .مردی همچون آب زلال و همچون موج خروشان. مردی به سان قطره ، قطره ای به وسعت دریا.
مرحوم ایت الله مهدوی کنی : من واقعا غبطه می خورم نسبت به او . آدم دلش می خواست عصا را بدهدبه او.دلم می خواست عصای اوباشم تا او به من تکیه دهد و راه برود.
علامه بزرگوار مرتضی مطهری با آن عظمت علمی که شهره خاص و عام است او را استاد خطاب می کند و در کتاب شرحی بر نهج البلاغه اش تعریف زهد (1) را از زبان استاد نقل نموده که بیانگر بینش عمیق وی و معرفت کسب شده استاد در محضر بزرگان بوده است.
دکتر پور مقدس پزشک امام خمینی : یک شب که امام در بیمارستان بستری بودند و ما در خدمت ایشان بودیم یه مرتبه با حالت مضطربانه وپریشانی از خواب بیدار شدند و گفتند احمد را بگویید بیاید.
احمد آقا آمد.امام از احمد آقا پرسیدند حاج آقای پرورش اصفهانی هنوز در صحنه هستند؟
احمد آقا گفتند حالا شما چرا مظطرب هستید؟ امام گفتند می خواهم بدانم ایشان در کار اجرایی هستند؟
حاج احمد آقا گفتندکه نه ؛ در کار اجرایی نیستند ولی از ایشان در کارهای جانبی فرهنگی استفاده می شود.
امام این را که شنیدند ارام گرفتند.
استاد علی اکبر پرورش : انقلاب یک دریاست ،افراد هم قطره هستند.حالا دریا رو به قطره منصوب نکنید. تو این مصاحبه ها، تو این خاطرات گویی ها، خیلی ها دیده می شود که دریا را می خواهند به قطره منصوب کنند.
این همه گفتیم لیکن در بسیج بی عنایات خدا هیچیم، هیچ
بی عنایات حق و خاصان حق گر ملک باشد سیاه هستش ورق
استاد سیداکبر پرورش متولد 1321 در اصفهان بود. تک فرزند بود و از سایه پدر محروم. کودکیاش با سختی، شیطنت و بازیگوشی توام بود ولی در عین حال به شعر و ادبیات علاقه وافری داشت. ساده زیستی کم نظیر بود. اگر احساس می کرد اطرافیان به مادیات تمایلاتی پیدا کرده اند اشاره به زندگی حضرت سلمان میکرد که هیچ نداشت و تمام داراییش بقچه کوچکی بود که با خود همراه داشت.
استاد پرورش نماینده مجلس شورای اسلامی در دورههای اول، سوم و چهارم و همچنین وزیر آموزش پرورش در دولتهای شهید باهنر، آیتالله مهدویکنی و مقام معظم رهبری ؛ عضو مجلس خبرگان قانون اساسی وعضو شوراع عالی دفاع در سال های پس از انقلاب بود.
سرانجام استاد سیدعلی اکبر پرورش در روز جمعه 6 دی ماه 1392 چهره در نقاب خاک کشید.
(1) زهد: برداشت کم برای بازدهی زیاد
همه ایرانیم
احسن با سایتتان